“‘Ouderwetse’ polaroid films bezitten nu een vleugje ‘cutting edge’ techniek”

Waarom is dit project ‘impossible’?

“Alle kennis was weg, dus ze moesten onder andere de chemische formulering en de films opnieuw ontwikkelen. En het was maar de vraag of ze de oude, razendsnelle productielijnen die lang hadden stilgelegen weer aan de praat kregen. De originele productiemachines van de films dateren nog uit de jaren ‘50 en worden nu weer gebruikt. Wij ontwikkelden een nieuwe, robuuste module voor het snijden en lamineren van de films. Deze module moest passen in de oude productielijn en tegelijk voorbereid zijn op nieuwe technologieën en voldoen aan de actuele veiligheidsrichtlijnen. De module moest een lange levensduur hebben en meekunnen in het hoge productietempo van circa 180 films per minuut. Ook zou de module een grote bandbreedte aan materialen moeten kunnen verwerken, voor meerdere typen films en verschillende cameramodellen, wat betreft soort, dikte en breedte.”

Wat maakt het project technisch uitdagend?

“Vooral de hoge snelheden van de machine vond ik heel uitdagend. Het volledige proces moet binnen 330 milliseconde volledig uitgevoerd zijn, in correcte timing met de oude machine. Dit betekent folie toevoeren, lamineren, snijden en doorvoeren. De folie is ook nog eens ontzettend dun en heeft de neiging om te kreukelen. Alles moet op dezelfde positie plaatsvinden op hoge snelheid, rekening houdend met de bouwvorm, nauwkeurigheid, timing en foliehandling. Hoe zorg je dat precies op het juiste moment alles klopt? De machine moest ook nog eens zo onderhoudsvrij mogelijk zijn, want bij onderhoud ligt de productielijn natuurlijk stil. We moesten dus ook goed nadenken over de levensduur van de onderdelen.”

Hoe pak je zo’n complex project aan?

Samen met de opdrachtgever hebben we een systeemanalyse gemaakt en zijn we concepten gaan evalueren voor de drie hoofdfuncties: het snijden en lamineren van de folie en daarnaast het geleiden van de folie en het fotomateriaal. Die concepten beoordeelden we op bewezen technologie, testbaarheid, betrouwbaarheid en eventuele issues die een showstopper zouden kunnen opleveren. Bij het prototype maakten we gebruik van bladveer-constructies in combinatie met een nokkenas. Daardoor heeft iedere beweging zijn eigen servomotor en daarmee vrijheid in de timing. Vervolgens is een virtueel camming profiel gemaakt met encoder op de aandrijfas van de productielijn. Met het blote oog is dit niet te zien, dus met behulp van een hogesnelheidscamera hebben we alles in kaart gebracht en afgesteld. Het is erg leuk om te weten dat de ‘ouderwetse’ Polaroid films een vleugje ‘cutting egde’ techniek bezitten. Gaaf om hieraan bijgedragen te kunnen hebben.”

Wil je graag meer weten over system engineering bij Demcon? Kom dan eens langs voor een kop koffie (of thee). Stuur een mail naar coffee@demcon.com en we nemen graag contact met je op!